Tłumaczenia w kontekście hasła "nie zrobiłem pierwszego kroku" z polskiego na francuski od Reverso Context: Ale, co najważniejsze, powiedziałbym jej, że jest jedynym powodem, dlaczego nigdy nie zrobiłem pierwszego kroku, ponieważ nie wiem, jakbym to zniósł, gdyby powiedziała "nie".
zrobienie pierwszego kroku noun prijevodi zrobienie pierwszego kroku Dodati inicijativa noun Zanim więc zrobisz pierwszy krok na takiej ścieżce, zapytaj siebie: „Dokąd mnie ona zaprowadzi?”. Prije nego učinite ijedan korak na takvom putu, upitajte se: ‘Kamo me to vodi?’ jw2019 Muszę zrobić pierwszy krok. Morat ću učiniti prvi korak. opensubtitles2 Trzeba tylko zrobić pierwszy krok. U pitanju je samo prvi korak. Ktoś musi zrobić pierwszy krok. Netko mora napraviti prvi korak. Cezar nie chce pierwszy atakować starego przyjaciela. więc chce zmusić Pompejusza, by ten zrobił pierwszy krok Objasnite!Ne želi se prvi obrušiti na starog prijatelja opensubtitles2 Jeszcze tego samego dnia wieczorem Aisza poprosiła pielęgniarza, by pomógł mi zrobić pierwsze kroki. Ajša je pomoćnika zamolila da mi pomogne načiniti prve korake te večeri. Literature To on musi zrobić pierwszy krok. On mora napraviti prvi korak. Cezar nie chce pierwszy zaatakować starego przyjaciela. Chce zmusić Pompejusza, aby ten zrobił pierwszy krok. Cezar ne želi zadati prvi udarac svom starom prijatelju, zato želi navesti Pompeja da prvi napadne njega. Bądź tą, która zrobi pierwszy krok, zanim kolejna Lucy Lane wtargnie i to zrobi. I biti " neka on to zna djevojka " prije nego neka druga Lucy Lane uleti i to mu kaže prva. On nie zrobi pierwszego kroku. On neće napraviti prvi korak. Musisz zrobić pierwszy krok. Ti moraš učiniti prvi korak. Nawet w tej chwili, przy wszystkich tych sygnałach, jakie wysyłała, nie miał odwagi zrobić pierwszego kroku. Čak ni sada, uz sve vibre koje mu je slala, nije se usudio napraviti prvi korak. Literature A teraz komuniści zrobili pierwszy krok w stronę kosmosu. Sada su komunisti utemeljili oslonac u svemiru. Zrób pierwszy krok, przyciągnij ich, a ja użyję tego. Ti udariš prvi, a kad to učiniš i namamiš ih, ja ovo iskoristim. Żadne z nich nie miało odwagi zrobić pierwszego kroku, który mógł się okazać pierwszym błędem. Nijedno se nije usudilo povući prvi potez. Literature Czasami trzeba zrobić pierwszy krok. Ponekad morate moraš napraviti prvi korak, Doc. Nie, musimy mu pozwolić zrobić pierwszy krok. Moramo ga pustiti da napravi prvi korak. Gdy znowu się z nią spotkam, zrobię pierwszy krok. Sljedeći put ću krenuti u akciju. To ty musisz zrobić pierwszy krok. Ti moraš povući prvi potez. Hank i Ruby zrobili pierwszy krok prawą nogą. Hank i Ruby je njihov prvi korak na desnom nogom. Bezmyślne zrobienie pierwszego kroku. Bezumno poduzimanje prvog malenog koraka. ted2019 Pocałujesz mnie jeśli ja zrobię pierwszy krok. Poljubit ćeš me ako ja počnem. Popis najpopularnijih upita: 1K, ~2K, ~3K, ~4K, ~5K, ~5-10K, ~10-20K, ~20-50K, ~50-100K, ~100k-200K, ~200-500K, ~1M
Przynajmniej teoretycznie już wiemy, jak zrobić bezę. Pieczenie bezy i suszenie bezy jednak okaże się nie do końca udane, jeśli nie poznamy sekretów cukierników, którzy robią najlepsze bezy do ciasta – blaty bezowe lub małe bezy do deserów. Warto podkreślić, że białka do bezy nie powinny być bardzo zimne.
Źródło:clipart Moja serdeczna przyjaciółka właśnie wyprowadziła się na stałe za granicę. Poszła za głosem serca czyli za pewnym uroczym obcokrajowcem… I wprawdzie mieszka w kraju, który już nieźle zna ale jednak ciągle szuka tam swojego miejsca – i życiowo, i zawodowo. I pewnie jeszcze przez długi czas będzie sobie to miejsce obcokrajowiec, od dobrych kilku lat pracujący i mieszkający w Polsce, niedawno przyjął nową ofertę i przeprowadził się „za pracą” do miasta, którego nie zna. Nowa praca, nowe mieszkanie, nowi ludzie. Na razie umawia się na kawę w najbliższej galerii handlowej bo jeszcze nie ma pomysłów na inne miejsca. Moja kuzynka straciła pracę i postanowiła wykorzystać to do totalnej zmiany życiowej i zawodowej. Chce wreszcie robić to, co lubi. Ale żeby rewolucja się udała, zaczęła swoje działania od…sprzedania mieszkania i przeprowadzki na inny koniec miasta. Ma pomysł i entuzjazm. Wierzę, że ta, niełatwa przecież, sytuacja jest początkiem dobrej zmiany. Inne „obrazki”Beata tkwi w pracy, która ją „dusi”. Sama praca jest wprawdzie ok ale szefowie już nie… Robią co mogą by wpływać nie tylko na działania zawodowe ale także na życie prywatne swoich pracowników. Wszystko to „pod płaszczykiem” przyjaźni, dobrej woli i fantastycznych relacji. W efekcie pracownicy są coraz bardziej zniechęceni i wyczerpani. Mimo, że lubią swoją pracę. Beata na razie unika rozmów na ten temat…Andrzej wie, że potrzebuje zmienić sposób, w jaki traktuje ludzi. Zdaje sobie sprawę, że jego emocjonalne wybuchy nie pomagają budować autorytetu a jego coraz wyższa pozycja zawodowa może być zagrożona. Jednak jeszcze nie zdecydował się na skorzystanie z dostępnej od kilku lat zdaje sobie sprawę, że jest ofiarą domowej przemocy psychicznej. Zdarza jej się o tym rozmawiać (oczywiście nie z opresyjnym partnerem…), pyta co ma zrobić a potem…nie robi od lat jest niezadowolony ze swoich zarobków ale (poza narzekaniem do szefa od czasu do czasu i do znajomych często) nie robi nic żeby były wyższe. Decyzje, decyzje…Jak to się dzieje, że czasem decydujemy się na skok na głęboką wodę a czasem…tkwimy w mule i nawet nie podejmujemy próby wyjścia z niego?Co sprawia, że mamy odwagę przedsięwziąć trudne działania na niepewnym gruncie? Co (kto?) pomaga wytrwać w chwilach zwątpienia? Jakie cechy, kompetencje, zachowania umożliwiają nam dokonanie ważnej lecz trudnej zmiany?A z drugiej strony – co jest przyczyną „znieruchomienia” w totalnie niekomfortowej sytuacji? Dlaczego tkwimy tam, gdzie nie chcemy być? Co powstrzymuje nas przed zrobieniem pierwszego kroku ku zmianie? …i pytaniaCo byśmy zrobili gdybyśmy się nie bali?Co byś zrobił gdybyś się nie bał?Co byś zrobiła gdybyś się nie bała? Jakie swoje umiejętności możesz przy tym wykorzystać?Jakie zasoby już masz?Kto może Ci pomóc?Jak tę osobę poprosisz o pomoc / przekonasz do pomocy?Kiedy / z kim zaplanujesz swoje działania?Kiedy zrobisz pierwszy krok?Co to konkretnie będzie?…. *tytuł postu to cytat z książki Spencera Johnsona „Kto zabrał mój ser?” Jeśli ktoś jeszcze nie czytał to szczerze polecam:-)Tekst ukazał się także na portalu Business Dialog
Musisz pamiętać żeby nìe przesadzić, dziewczyna nie zrobi pierwszego kroku. Ona jeśli jej się podobasz czesto robi : 1. Często sieęnaq ciebie patrzy 2. Uśmiecha się do ciebie 3. Gada z koleżankami o tobie patrząc się na ciebie 4.
Wyczekujemy ich, często nieświadomie rywalizując z innymi rodzicami. Pierwszy obrót na brzuszek, samodzielne siedzenie bez podparcia, pierwszy kroczek – kamienie milowe w rozwoju – świadczą o podręcznikowym rozwoju dziecka. Bywa, że przyspieszamy lub blokujemy ich wystąpienie, co nie jest wskazane. Bądź i wspieraj malucha w drodze do samodzielności. To wystarczy! „A moja Basia już wsadza do buzi palce u stopy”, „A mój Antoś sam siedzi”, „Tomek zaczął chodzić, gdy miał 10 miesięcy”, „Uczyłam Zosię pić z kubka, odkąd skończyła 2 miesiące” – słyszysz to wszystko i wpadasz w paranoję, bo twoja Ala – owszem – stópkę do buzi brała w tym samym czasie, siedzieć też zaczęła w podobnym wieku, ale roczek miała w tamtym tygodniu i chodzić najwyraźniej nie zamierza, a kubek to raz miała w rączce, gdy po cichu ściągnęła go ze stołu i stłukła. Tak, słynne milowe kroki w rozwoju budzą wśród rodziców zarówno łzy szczęścia, jak i przerażenie. Często, kompletnie zagubieni w temacie, próbują (w dobrej wierze) przyspieszyć rozwój swojego dziecka, nieświadomie... opóźniając go! Zobacz, jak nie popełnić takich błędów. Kamienie milowe okiem pediatry i rodzica Pierwsze lata życia dziecka to czas intensywnego rozwoju na wielu płaszczyznach. Zmianom ulegają: motoryka mała i duża, mowa, język, funkcje poznawcze i społeczno-emocjonalne. Każdy pediatra wymieni szereg objawów i umiejętności, dostosowanych do konkretnego wieku dziecka (w dokładności co do miesiąca), które świadczą o prawidłowym bądź nieprawidłowym rozwoju. Rodzic często skupia się na bardziej dla niego zauważalnych kamieniach milowych, jak pierwszy uśmiech, pierwsze „mama”, podciąganie do siadu, ząbkowanie, pierwsza kaszka/warzywa/naleśnik, raczkowanie, samodzielne picie, naśladowanie gestów i odgłosów, pierwsze kroki. Adobe Stock To często kluczowe dowody na to, że nasze dziecko rozwija się prawidłowo. Nie powinno więc dziwić, że rodzice wyczekują tych momentów i czasami starają się je przyspieszyć. Jak robić to z głową? Zadbaj o sprzyjające warunki Po pierwsze, drogi rodzicu, pamiętaj, że podany w podręcznikach czas zdobywania nowych umiejętności jest orientacyjny, a każde dziecko rozwija się w swoim własnym, indywidualnym tempie. Mamy to? Jedziemy dalej. Zawsze wybieraj zabawki i zabawy dostosowane do wieku dziecka. Na pierwszym miejscu stawiaj jednak na interakcję z dzieckiem. Im więcej do niego mówisz, im ciekawsze miny robisz, tym większa szansa, że szybciej osiągnie kolejne kamienie milowe. Pamiętaj jednocześnie, że nauka nowych rzeczy często wymaga wyjścia ze strefy komfortu. Dotyczy to nie tylko dorosłych, ale także dzieci. Różnica między jednymi a drugimi polega na tym, że dzieci się tego w ogóle nie boją. To my, rodzice, z przerażeniem patrzymy jak dziecko staje przy komodzie, wkłada do buzi duże kawałki skórki od chleba, samodzielnie chwyta butelkę z wodą. Przygotuj się na drobne wypadki, chwile grozy i kołatanie serca. Spokojnie, twoje dziecka tego aż tak nie przeżywa! Każda umiejętność wymaga regularnego ćwiczenia. Bądź dla swojego dziecka wzorem do naśladowania. Nie wymuszaj nowych umiejętności, ale stawiaj wyzwania. Kiedy już twoje dziecko zacznie samodzielnie jeść rączkami, podaj mu sztućce dla dzieci. Jeśli chce stawiać pierwsze kroki, bądź w pobliżu, ale nie krzycz co chwila „ostrożnie”, „uwaga, przewrócisz się”. Gdy maluch nauczy się samodzielnie pić, podaj mu wodę , którą będzie umiało samo otworzyć, utrzymać i napić się bez ryzyka zachłyśnięcia. Zdrojek marki Żywiec Zdrój, dzięki zamknięciu typu sport-cup pomaga zaszczepić w dziecku nawyk picia czystej wody. Dodatkowo, dzięki butelce dostosowanej do małej rączki, cała procedura nie wymaga asysty dorosłego. Niby nic, prawda? Taka oczywista czynność, a jednak budzi w rodzicu dumę. A jeśli się zaleje (dywan i kanapę przy okazji też), to nic – wyschnie! Artykuł powstał z udziałem marki Żywiec Zdrój
Możecie potraktować to jako kurs uzupełniający do Waszych lekcji Pierwszego Tańca - dzięki temu nie tylko łatwiej będzie Wam opanować docelowy układ, ale także przeniesiecie swoje taneczne umiejętności na znacznie wyższy poziom! Pamiętajcie także, że taniec to świetny sposób na wspólne spędzanie wolnego czasu i wspaniała
Rozpoczynający się niebawem rok 2018 może być dla gorzowskiej Stali sporym wyzwaniem. Trener Stanisław Chomski zapowiada w każdym razie, że jego drużyna nie zamierza zrobić kroku w tył.
„Podróż tysiąca mil, zaczyna się od pierwszego kroku” – powiedział Konfucjusz. Powiedzmy to wyraźnie: przy tak głębokich urazach, proces gojenia ran nie następuje szybko. Trzeba stale pamiętać, żeby być dla siebie cierpliwym i łagodnym, wyrozumiałym, a jednocześnie nie hamować procesu rozwoju. 6. Nauka zaufania – od
. 110 340 416 328 23 39 348 231
dlaczego on nie zrobi pierwszego kroku
